Haber Yirmisekiz

40 yaşına birkaç basamak kala daha iyi anlıyor insan, her şeyi...

Anlaşıldı; ömrümüzün kalan kısmı giden kısmını özlemekle geçecek.

Özellikle Y Kuşağı olarak adlandırılan akranlarımda da genel itibari ile bir özlem görüyorum. Sürekli bir arayış içindeyiz, bir özlem, beklenti... Sürekli yeni iş planlamaları, projeler, yeni yeni ofisler, çok fazla irtibat, yoğun samimiyet... Hep bu özlemin emareleri.
X Kuşağı ile Z Kuşağı arasında sıkıştık kaldık. X Dedelerimiz, babalarımız annelerimiz; yokluk görmüş, çile çekmiş, fevkalade zorlanmış. Sorgulamaz, eleştirmez, beterin beteri var der, hayırlısı der... Z çocuklarımız öyle mi? Teknoloji ile anne karnında tanışmış, ele avuca sığmaz...

X amcama her şey çok pahalı salatalık bile mevsiminde bu para olmuş diyorum 'ahir zamanda salatalık bulduğunu dua et' diyor.
Eve geliyorum, Z kızım 'baba bugün de Küba' yı araştırdım' deyip anlatmaya başlıyor...

Ben de bir iki omurgalı,hiç kimseye yaslanmamış, vefalı dostumla oturup bolca siyaset ve bir o kadar ticaret konuştuktan sonra 'onu beşi boş verin de eskiden yediğimiz keçiboynuzunun bile tadı değişikti' deyip özlem pınarlarımı kanatmakla meşgulüm...

En çok çocukluğunu özler insan, oraya ait her ne varsa özler.

Bir çerçi vardı hani
Yaşlı atı ve titreyen elleri,
Tangır tungur seslerle
Anlaşılırdı geldiği

Sen ağanın en kıymetli gelini
Ben de sanırsın tek varisi
Güneş batmaya yakın
Derdin 'oğlum geldi seninki'

Keçiboynuzu leblebi ve sakız
Peşinde onlarca çocuk, birkaçı çok arsız
Atı ahıra, arabasını garaja koyun
Sermayeyi alıp gitmesin bi hayırsız

Dedem her büyük insan gibi
Öldükten sonra bilindi kıymeti
Her gün farklı diyarlardan bir misafir
Şereflendirirdi hanemizi

Severse sohbetini misafirin
Hesabı olmazdı kahkahanın gülmenin
Aksi halde yemekten sonra
Kafasını öne düşer düşer kalkardı dedemin

Anne senden sonra en çok çocukluğumu
Kardeşimi özlüyorum, tek umudumu
Birde adı filanca olan tarlada
O tek ağacın altında uyuduğumu

Çerçi geliyor mu anne diye sorduğumda
Dedem çok olmuştu çıkalı son yolculuğuna
Birkaç kez daha geldi oğlum, çok hastaymış
Titreyen elleri daha hiç terazi tutmamış...